آموزش کارآفرینی
کارآفرینی به عنوان مهمترین ابزار تولید شغل و کاهش بیکاری همواره مورد توجه پژوهشگران و سیاستگذاران کشور اهمیتی فزاینده یافته است. یکی از مسائل مطرح در این حوزه، جایگاه آموزش کارآفرینی است. با وجود تحقیقات گوناگونی که در حوزه مذبور انجام شده، هنوز این سوال مطرح می باشد که آیا کارآفرینی قابل آموزش است؟ با توجه به اهمیت موضوع فوق الذکر، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش در کارآفرینی می باشد. در یک مقاله مروری و استنتاجی به بررسی یافته ها و نظریات موجود پیرامون آموزش کارآفرینی پرداخته می شود. تحولات دهه 90، آموزش پذیری کارآفرینی را با چالش مواجه ساخته و رویکرد کارجویی به کارآفرینی را تقویت کرده است. هوش، مرکز کنترل، خلاقیت و عزت نفس تحت تأثیر اقدامات آموزشی دستخوش تغییر می شوند، بنابراین، کارآفرینی به عنوان یک متغیر مرتبط با این مفاهیم نیز نمی تواند مستقل از آن باشد. نتایج پژوهش های اخیر حاکی از تأثیرگذاری دوره های آموزشی بر آگاهی، رفتار و نگرش کارآفرینانه افراد بوده است. این آموزش در خصوص شناسایی فرصت ها، ارائه ایده های خلاقانه، تعیین منابع لازم، مواجهه با ریسک پذیری، جهت داری به تفکر خلاق و انتقادی، مهارت سازی، توسعه نگرش ها و تغییر رفتارها خواهد بود.
کارآفرینی (به انگلیسی: Entrepreneurship) به فرایند خلق ارزش جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسکهای ناشی از آن اطلاق می‌شود. واژه کارآفرینی از کلمه فرانسوی "Entrepreneurs " به معنای "متعهد شدن " نشات گرفته‌است. کارآفرینی اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و تمامی مکاتب اقتصادی از قرن ۱۶ میلادی تاکنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه‌های اقتصادی خویش تشریح نموده‌اند.
یوزف شومپیتر فرایند کارآفرینی را "تخریب خلاق" می‌نامد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی همانا انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری است. ژورف شومپیتر که از او به عنوان پدر کارآفرینی یاد می‌کنند، واژه نوآوری را به کارآفرینی پیوند می‌دهد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری می‌داند. از نظر او نوآوری در هر یک از زمینه‌های ذیل کارآفرینی محسوب می‌شود.
ارائه کالای جدید
ارائه روش جدید در فرایند تولید
گشایش بازاری جدید
یافتن منابع جدید
ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در صنعت
پیتر دراکر، پدر علم مدیریت، کارآفرین را کسی می‌داند که فعالیتی را با سرمایه اقتصادی خودش شروع می‌کند، ارزش‌ها را تغییر می‌دهد و در محیط اطراف خود تحول ایجاد می‌کند و به سمت بهتر شدن می‌برد
نظرات شما عزیزان:
